Dag 16 - 11 juni - Leh - uitstapje naar Thiksey Monastery

Vandaag maken een uitstapje naar het klooster van Thiksey aan de noordoever van de Indus, 25 km van Leh. Een ritje van drie kwartier met de lokale minibus. Maar wel opeengepakt, want er kan altijd nog iemand bij in en ook een vracht hout kan mee op het dak. We hebben geluk dat we samen een zitplaats hebben Op een smal bankje voor 1,5 persoon. Als we er om 10 uur zijn is het er nog heel rustig, later op de dag komen er meer toeristen, maar veel zijn het er gelukkig niet.

Het klooster van Thikse uit de 15e eeuw is op de top van een rots gebouwd en van verre al te zien. De ligging is schitterend Op de top staat het roodstenen hoofdgebouw. Er onder liggen de witte gebouwen waar een honderdtal monniken van dit grote kloostercomplex verblijven.

Het is een hele klim om boven te komen, maar zo nu en dan maken we een praatje met een monnik die we tegen komen. Ze willen allemaal wel een gesprekje voeren en even een foto maken is ook geen bezwaar.









Vanaf het kloosterdak is het uitzicht ongeëvenaard. Je ziet aan de ene kant de groene Indusvallei met de Ladakhische huizen en aangrenzend een rotsachtige woestijn, die ons doet denken aan de Atacama woestijn in Chili. De met sneeuw bedekte toppen van de bergen maken het plaatje compleet.

In de dukhang, de grote vergaderzaal en bidplaats van de monniken, is een gebedsdienst aan de gang.

We mogen binnen komen en krijgen boterthee aangeboden. Daar bedanken we echter voor, want dat is niet bepaald ons lievelingsdrankje. Maar het is wel heel bijzonder deze dienst mee te maken met de lange monotone gebeden van de monniken.

In één van de nieuwe tempels, die in 1980 door de Daila Lama werd ingewijd, staat een werkelijk prachtig 15 meter hoog beeld van Maitreya, de Boeddha van de toekomst. Op de kroon staan vijf discipels van keramiek.

Een vrouw is aan het posteneren voor deze Boeddha van de toekomst. Languit over de planken vloer glijdend om vervolgens weer overeind te komen om daarna opnieuw met de armen naar voren naar de vloer te gaan, Ondertussen gebeden mompelend zonder zich om onze aanwezigheid te bekommeren.

Posteneren voor de Boeddha van de toekomst.

Rond de middag komen we bij de grote eetzaal van de monniken. Ze zijn bijna klaar met eten, maar er zit nog net een restje in de grote pan. We moeten wel met de hand eten, is even wennen, maar het smaakt goed.

Na het eten nemen we een kijkje bij de medicijn winkel van het klooster. Hier zit een Tibetaanse dokter (een soort dokter Ho voor de kenners), die we raadplegen i.v.m. eventuele buikloop. Na onze pols te hebben gevoeld geeft hij ons pillen op natuurbasis, waarop we moeten kauwen. We hebben van andere mensen al gehoord dat ze niet al te lekker zijn en hopen ze dan ook niet nodig te zijn.