Vannacht erg veel last van de hoogte gehad, en dat op de laatste dag in Leh. Steeds het gevoel te weinig zuurstof te krijgen, waardoor je denkt te gaan hyperventileren. Geprobeerd te ontspannen door de walkman op te zetten en naar muziek te luisteren, waardoor je je eigen ademhaling minder hoort. Dit was een paar jaar geleden in Peru en Bolivia een methode die redelijk werkte, maar nu niet afdoende was. Uiteindelijk rechtop in bed met de koptelefoon op in slaap gevallen.
Om 5.15 uur gaat de wekker alweer, een beetje geradbraakt opstaan en de spullen inpakken, want vanmorgen vliegen we naar Jammu in Kashmir. De bestelde taxi is ruim voor de afgesproken tijd bij het hotel en om 6.15 uur staan we al op het zwaar bewaakte vliegveld van Leh.
Het is maar goed dat we ruim op tijd zijn, want we worden maar liefst vier keer gefouilleerd en de bagage door de scan gehaald. Bij elke controle krijgen we een stempel en kunnen daarna door naar de volgende controle. Zelfs de inhoud van pakjes sigaretten worden gecheckt en mobile telefoons opgestart en bekeken. Toch verloopt alles redelijk georganiseerd. Een grote groep militairen moet ook per vliegtuig ergens naar toe. Voor hen geldt dezelfde uitgebreide controle.
Om 8 uur stijgen we op met India Airlines. Bij het opstijgen scheer je voor je gevoel rakelings over de bergen rondom Leh, alleen zeer ervaren piloten mogen op Leh vliegen. We hadden al gelezen dat dit een geweldige ervaring zou zijn en dat komt helemaal uit, hoewel iemand met vliegangst daar wel anders over zal denken. Vrijwel alle passagiers zitten aan de raampjes gekluisterd om te genieten van het adembenemende uitzicht. Eenmaal op hoogte vlieg je over de besneeuwde Himalaya, een magnifiek gezicht, ondanks zo nu en dan wat wolken.
Als we Jammu naderen zien we hoe de rivieren afdalen uit de Himalaya en daarna door uitgestrekte vlakke landbouwgebieden en langs dorpjes meanderen. In minder dan een uur landen we in Jammu. Als we uitstappen slaat de hitte ons tegemoet. Nu weten we waarom Srinagar in de zomers de hoofdstad van Kashmir is en Jammu in de winter. Het is bijna 40 graden en een vochtige warmte die je in Nederland zomers ook wel eens hebt. Het trekt alle energie uit je en je hebt maar zin in twee dingen, drinken en douchen.
De meerderheid van de bevolking in Jammu is Hindoe. Velen zijn hierheen gevlucht toen ze verdreven werden door de moslims tijdens de vele ongeregeldheden in de omgeving van Srinagar. Terug kunnen ze niet, want al hun huizen en landerijen zijn ingepikt of vernietigd. De Hindoes met een betere opleiding zijn in die tijd naar andere landen vertrokken. De minder opgeleiden konden dat niet en wonen in grote armoede in Jammu. Maar er zijn er ook die beter geworden zijn van het geweld en de instabiliteit en er alle belang bij hebben dat die situatie blijft voort duren. In het boek “De verleiding van het westen” schrijft Pankaj Mishra dat het in de omgeving van Jammu wemelt van de pas gebouwde villa’s van ministers en andere hoge bureaucraten en dat in de afgelegen dorpen kasten van huizen van lage lokale ambtenaren staan midden tussen de vele armzalige woningen. De corruptie tiert overal en op elk niveau.
De stinkende en lawaaierige hoofdstraat
We belanden in het Radjhani hotel, gelegen in een zijstraat van de lawaaierige hoofdstraat. Al onze paspoort- en visumgegevens moeten ingevuld worden, zowel in een boek als op formulieren. Vijf man personeel staan ons aan te kijken hoe we alles invullen. We moeten zelfs invullen hoe we hier gekomen zijn. Ik heb maar opgeschreven dat we lopend waren, kinderachtig, maar ik begin me te storen aan al deze formaliteiten, het zweet drupt van mijn hoofd en ik verlang naar een douche.
Er komt maar een klein straaltje water uit de douche, maar het lukt me de kalkaanslag uit de douchekop te verwijderen, waardoor er weer een stevige straal uitkomt. Vorige week heb ik ook al een TV gerepareerd door eenvoudigweg de antenne beter aan te sluiten. Ze zouden ons gratis onderdak moeten verschaffen als compensatie voor de reparatiekosten. En dan hebben we het nog niet eens over de gedode kakkerlakken, kunnen we ook wel een rekening voor indienen.
Als we de straat op gaan zien we pas echt wat een verschrikkelijke stad het is. Het verkeer is een stinkende claxonerende kluwen. Hoe meer het in de knoop zit, des te harder wordt er op de claxon gedrukt. Zinlozer kun je het niet bedenken. Ook oppassen dat je niet in de koeienvlaaien of paardevijgen trapt. Hoewel ze je met grote ogen aanstaren zijn de mensen best vriendelijk. Maar we zijn snel uitgekeken, de stad stelt weinig voor met alleen wat kleine winkeltjes.
Ook nog pluspunten ? Jazeker, de Juice-bars, waar je voor weinig geld allerlei soorten geperste sapjes kunt krijgen, zoals mangosap, ananassap, sinaasappelsap enz. Het is moeilijk ze voorbij te lopen zonder even een sapje te nemen. Even bijkomen van de hitte op smalle bankjes onder een stel ventilatoren.
Internet is ook hier een probleem. Na veel zoeken vinden we een internetcafé, maar een mailtje versturen kost minstens 20 minuten, incl. twee keer een stroomuitval. Gelukkig geen data verloren, iets wat eerder wel gebeurde en tot een sterk verhoogde bloeddruk leidde.
Ons plan was om in Jammu te beslissen of we door zouden reizen naar Amritsar, waar de temperaturen dezelfde zijn als in Jammu of naar Dharamsala, dat in de bergen ligt. Hoewel we wel genoeg bergen gezien hebben is de keus niet moeilijk, het wordt het hopelijk koelere Dharamsala. De warmte hier en dus ook Amritsar schrikt ons af.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten