Voer voor de geiten en koeien
Namgyalma tempel, ingeklemd tussen twee straatjes
In de namiddag gaan we naar de Namgyal Temple aan de zuidkant van McLeod Ganj. Als de Dalai Lama aanwezig is, leidt hij hier vaak de dagelijkse ceremonies en begroet hier zijn volgelingen en ieder ander die dat wil. In lange rijen trekken ze aan hem voorbij. Maar deze week is dat niet het geval, want HH is in Australië, zo staat op een aangeplakt papiertje.
De toegang is gratis, maar het wordt op prijs gesteld als je een kleine bijdrage geeft t.b.v. gehandicapte mensen. Je naam wordt genoteerd op het toegangskaartje. Ik geef op "Anonymous" te heten en dat wordt netjes opgeschreven. Bij de ingang staan bedelaars en Voor we binnen mogen moeten we door een detectiepoortje en wordt de tas grondig gecontroleerd.
We hadden een tempelcomplex in oude Tibetaanse stijl verwacht, maar het is een strak betonnen gebouw zonder grote aantrekkingskracht. We hadden wel wat meer verwacht dan deze vrij sfeerloze moderne tempel. De gelovigen doen hun ronde langs de tempel en laten de grote kleurrijke gebedsmolens rondtollen (vanzelfsprekend steeds in de richting van de wijzers van de klok) terwijl ze daarbij mantra's (gebedsformules en meditatiespreuken) opzeggen.
Achter een hekwerk in de tempel staan twee enorme beelden. Het bronzen beeld is drie meter hoog en stelt Sakyamuni voor. Het zilveren beeld stelt Boeddha Avalokites Vara (de Heer die naar beneden kijkt) met zijn elf gezichten voor, van wie de Dalai Lama verondersteld wordt de incarnatie te zijn. Een monnik staat achter het hekwerk en neemt geld van gelovigen in ontvangst zonder bedankje of de gulle gever zelfs maar een blik waardig te keuren. Het tempelcomplex bestaat verder uit een groot klooster waar bijna tweehonderd monniken leven en studeren.
Vanmorgen even een eindje lopen, we (ik) denken de weg al een beetje te kennen en proberen een stuk af te snijden. Helaas gaat dat niet en komen we ergens onder in een dal vast te zitten en moeten het hele stuk weer omhoog. Gelukkig levert het toch nog een paar mooie plaatjes op en hebben we meer dan een eindje gelopen.
Namgyalma tempel, ingeklemd tussen twee straatjes
Even de Namgyalma tempel beklommen, in het centrum van de stad. De tempel werd gebouwd ter nagedachtenis aan de Tibetanen die in hun strijd voor een vrij Tibet zijn gestorven. Van boven heb je een mooi zicht op de smalle straatjes van McLeod Ganj.
In de namiddag gaan we naar de Namgyal Temple aan de zuidkant van McLeod Ganj. Als de Dalai Lama aanwezig is, leidt hij hier vaak de dagelijkse ceremonies en begroet hier zijn volgelingen en ieder ander die dat wil. In lange rijen trekken ze aan hem voorbij. Maar deze week is dat niet het geval, want HH is in Australië, zo staat op een aangeplakt papiertje.
De toegang is gratis, maar het wordt op prijs gesteld als je een kleine bijdrage geeft t.b.v. gehandicapte mensen. Je naam wordt genoteerd op het toegangskaartje. Ik geef op "Anonymous" te heten en dat wordt netjes opgeschreven. Bij de ingang staan bedelaars en Voor we binnen mogen moeten we door een detectiepoortje en wordt de tas grondig gecontroleerd.
Het "stadion" van de Dalai Lama
Achter een hekwerk in de tempel staan twee enorme beelden. Het bronzen beeld is drie meter hoog en stelt Sakyamuni voor. Het zilveren beeld stelt Boeddha Avalokites Vara (de Heer die naar beneden kijkt) met zijn elf gezichten voor, van wie de Dalai Lama verondersteld wordt de incarnatie te zijn. Een monnik staat achter het hekwerk en neemt geld van gelovigen in ontvangst zonder bedankje of de gulle gever zelfs maar een blik waardig te keuren. Het tempelcomplex bestaat verder uit een groot klooster waar bijna tweehonderd monniken leven en studeren.
PR is belangrijk voor de Tibetanen, want McLeodganj is meer dan tempels en de residentie van de Dalai Lama. Het is ook de thuishaven van een groep politieke, religieuze en commerciële ondernemingen, die allemaal bedoeld zijn om de ernst en de competentie van de regering in ballingschap te demonstreren.
Hier wordt informatiemateriaal samengesteld en worden dikke rapporten opgesteld over de situatie in bezet Tibet.
De Tibetanen in ballingschap gaan vakkundig en standvastig te werk om de wereldopinie te blijven bewerken, maar ondertussen versterken de Chinezen hun greep op Tibet. China geeft geen duimbreed toe, ook al bewandelt de Dalai lama het gematigde pad. Intussen verandert thuisland Tibet razend snel en bestaat de bevolking van Lhasa inmiddels voor tweederde uit Chinese immigranten.
Achter het tempelcomplex bevindt zich de residentie van de Dalai Lama, verscholen tussen de pijnbomen. We nemen een kijkje bij het hek dat de ingang afsluit. Er loopt een soldaat met een geweer heen en weer, die je aankijkt alsof hij je neer wil schieten, vast geen Boeddhist, deze Rambo. Nu hadden inwoners uit het Hart van het Noorden vroeger niet altijd een goede reputatie, maar Rambo moet toch weten dat ze niets tegen de Dalai Lama hadden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten